donderdag 9 februari 2012

Trouw zijn aan jezelf



Het is een spreuk die we vaak horen, dat we trouw dienen te zijn aan onszelf. 


Maar wie of wat is dat dat zelf? 
En wat betekent trouw zijn? 


Soms wordt NLP bestempeld als een model dat je helpt om je doelen te bereiken. En ook hier komen we op dezelfde vraag, wie bepaalt wat jouw doelen zijn? 
Zoveel mensen die mij niet, of toch niet met zekerheid, kunnen vertellen wat zij willen omdat ze niet weten wie zij zijn. Dat is een helse zoektocht. 
Het is ook heel lastig om jezelf te gaan definiëren om het niveau van zijn. 
Ooit las ik een wijze uitspraak. ‘Alles wat je invult na de woorden “ik ben...” zijn een beperking’. 
Maar we zijn er wel naar op zoek. En misschien is dit nu de enige plek waar we taal weer los moeten laten. We hebben woorden nodig om te begrijpen, om de logica te verwoorden. Maar het op het gebied van ‘zijn’ is er geen logica en geen begrip. Er is gewoon. 


Er zijn geen handvatten om het vast te pakken en geen strategieën om er te komen. 
Je bent. Punt. 


Je bent altijd. Het verschil is, dat je bewust bent van het feit dat je bent. 
Maar hoe kan je nu trouw zijn aan wie of wat je dan ook bent als je niet eens kan benoemen wat het is? Dat is frustrerend. 
Een model dat misschien van dienst kan zijn, is de piramide van Dilts of ‘de logische niveaus’.













De vraag wie we zijn, gaat over het hoogste niveaus van deze piramide. 

Alles wat we achter de woorden ‘ik ben...’ gewend zijn te plaatsen gaat eerder over identiteit. De rollen die we gewend zijn aan te nemen, het zelfbeeld wat we ondertussen hebben gecreëerd. 
Daaronder vinden we de laag over de ‘waarden’. Dat wat we belangrijk vinden. 
Er is een link tussen dat wat we belangrijk vinden en wie we zijn. Maar het zijn wel twee verschillende zaken. 
Het is via de kennis van jouw waarden dat je de tocht naar binnen maakt en jezelf leert kennen. Ook waarden zijn in ladders opgebouwd.
De weg naar boven brengt jou bij zo’n abstracte beleving... Dat je niet meer hoger kan. 
Op gedragsniveau doe je zaken, in de hoop dat ze jou iets opleveren dat belangrijk is voor jou.







Bijvoorbeeld: je waakt over je werk-privé balans omdat je ‘er wil zijn voor de kinderen’
Je wilt ‘er zijn voor de kinderen’ omdat je een goede ouder wilt zijn. 
Je wilt een goede ouder zijn omdat je dan trots kan zijn op jezelf. 
Je bent graag trots op jezelf omdat je dan meer tevredenheid ervaart.
Je wilt graag meer tevredenheid omdat meer van het leven genieten. 
Je wilt graag meer van het leven genieten omdat je dan rust vindt. 
Die rust voor jou brengt vreugde. 
En vreugde, dat brengt gewoon.... Vreugde...






Er komt een moment dat je niet hogerop kan op je ladder. 
Dan heb je de abstractie bereikt waar woorden niet langer kunnen representeren wat je ervaart. 
Als je zelf zo’n ladder wil opbouwen dan is het belangrijk om het met lichaam en hoofd te doen. Dit is geen mentaal proces. Waarden zijn zaken die je doorleeft in de mind-body-soul connection. 
Dit is hoe je het kan doen:
  • In welke taak ben jij bereid veel energie te stoppen? 

  • Wat hoop je dat dit jou oplevert? Dit noemen we ‘a’.

  • Als jij ‘a’ ervaart, het is er, helemaal, wat levert dat voor jou op dat nog belangrijker is dan ‘x’? Dit noemen we ‘b’.

  • Als jij ‘b’ ervaart, het is er, helemaal, wat levert dat voor jou op dat nog belangrijker is dan ‘a’? Dit noemen we ‘c’.

  • Enz enz tot je niet meer verder kan...


Trouw zijn aan jezelf = trouw zijn aan je hoogste waarden. 

Soms maken we ons druk om de waarden die onderaan de ladder staan.
Levenswijsheid betekent soms wel eens om een trapje hoger te kijken. 
Misschien wil je bijvoorbeeld heel graag slank zijn.
En als je de ladder opbouwt, merk je dat je wil afvallen, om goedgekeurd te worden, omdat er naar je geluisterd zou worden, om je beter te voelen om uiteindelijk meer vreugde te ervaren. 
Dan kan jezelf afvragen of het echt nodig is om slank te zijn om vreugde te voelen.
Misschien zijn er andere zaken die je kan doen, om vreugde te ervaren en dan is je gewicht van minder belang. En de paradox des levens zorgt er vaak voor dat juist als we ons richten op de hoogste waarden, de onderste veel makkelijker ingevuld raken! 
Tot je leeftijd van 6 zo ongeveer, nam je onbewust de waarden op van je ouders.
Nu niet meer...
















Wat ons uniek maakt, zijn drie zaken:
  1. Wat we belangrijk vinden
  2. Hoe we onze ladder opbouwen
  3. De norm die we kleven op elke waarde








Deze drie aspecten zijn dynamisch. 
Nieuwe levenservaringen kunnen verschuiven teweeg brengen in onze waarden. 
Ik kan je alleen maar de tip geven om je regelmatig volgende vragen te stellen.




Wat vind ik belangrijk? 
Is dit echt belangrijk voor mij, of gaat het om een nog hoger liggende waarde? 
‘Wat maakt dit zo belangrijk voor mij?’
Als dit zo belangrijk voor mij is, wat is dan mijn norm? Wanneer vind ik dat deze waarde is bereikt en wanneer niet...?
Wat kan ik zelf doen om mijn norm te halen? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten